SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna Miasta Gniezna Katalog księgozbioru

136439

Book

In basket

rate

Kokony / Ule Hansen ; przełożyła Agnieszka Hofmann. - Poznań : Filia, 2017. - 552, [3] strony ; 21 cm.

(Mroczna Strona / Filia)

Author

Hansen Ule. Autor Hofmann Agnieszka. Tłumaczenie

Form of Work

Książki Proza

Audience Group

Dorośli

Demographic Group

Literatura niemiecka

Subject

Literatura niemiecka

Genre/Form

Powieść Kryminał

Zapadł wieczór. Obudził się dzień. I nikt ich nie znalazł. Berlin, Plac Poczdamski. Mały chłopiec wspina się na rusztowanie ośmiopiętrowego budynku w samym centrum Berlina i dokonuje makabrycznego odkrycia. Dostrzega trzy ludzkie ciała owinięte srebrną taśmą i powieszone na stalowych prętach. Wszystkie trzy są skierowane w tę samą stronę, jak gdyby czekały na czyjeś przybycie. Codziennie przechodzą pod nimi setki ludzi, ale nikt ich nie zauważa. Wszystko wskazuje na to, że w mieście grasuje seryjny morderca. Profil sprawcy ma określić stroniąca od ludzi Emma Carow. Jest nadzwyczajnie inteligentna, ma niepospolitą osobowość i szósty zmysł jeśli chodzi o seryjnych zabójców. Współpraca policji z profilerką nie jest łatwa, ale tylko ona może zrozumieć i pomóc schwytać zwyrodnialca. Emma Carow boi się ludzi. Seryjnych morderców rozumie. Kobieta prędko uświadamia sobie, że to śledztwo może zaważyć na jej karierze. Jednak im głębiej się w nie wgryza, tym bardziej doskwiera jej zadawniona trauma, grożąc pociągnięciem w przepaść…

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Filia nr 2

There are copies available to loan: sygn. 82-312.4 (1 egz.)

Notes:

General note

Na książce pseudonim zbiorowy, nazwy autorów: Astrid Ule, Eric T. Hansen.

Reviews:

Ule Hansen – Astrid Ule to niemiecka pisarka i redaktorka, natomiast Eric T. Hansen jest amerykańskim dziennikarzem. Pod wspólnym pseudonimem napisali już kilka scenariuszy filmowych i książek non-fiction. „Kokony” są ich pierwszym thrillerem.* Po książkę sięgnąłem, ponieważ zaintrygował mnie opis, który zapowiadał dobrą literacką ucztę. Czy w dwójkę można napisać dobry thriller?
W Berlinie zostają znalezione trzy ciała znajdujące się w kokonach z taśmy. (...) Profilerka Emma Carow zajmuje się tą dziwną sprawą. Jak nikt potrafi wejść do umysłu człowieka i wyciągnąć z niego wszystkie informacje. Im dalej zagłębia się w sprawę, tym więcej demonów z przeszłości powraca...
To bardzo interesująca i oryginalna książka, od której bardzo ciężko jest się oderwać. Akcja rozgrywa się bardzo wolno, można wręcz powiedzieć „dzień po dniu”, dzięki czemu czytelnik ma okazję poznać bardzo dokładnie pracę policjantów i profilerów, co, dla mnie, było bardzo ciekawe. Autorka** posługuje się lekkim i prostym językiem, tworzy dość szczegółowe opisy.
Polubiłem Emmę Carow od początku, ponieważ jest ona bardzo podobna do mnie, utożsamiam się z nią. To trochę zamknięta w sobie kobieta, która przez wydarzenia z przeszłości nie jest w stanie ufać ludziom. Jest inteligentna, piękna i pracowita. Akcja skupia się wokół niej. Poznajemy jej problemy w pracy jak i te osobiste.
Berlin został pokazany z tej mroczniejszej, bardziej tajemniczej strony. Ciemne zaułki, podejrzani ludzie i miejsca, których lepiej unikać, jeśli nie chce się paru złotych stracić.
„Kokony” to brutalna powieść, toteż lepiej, aby sięgnęły po nią osoby, które aż tak bardzo wrażliwe nie są. Trochę mi to przeszkadzało, bo doszło do przerysowania psychopatów. Autorka chciała uczynić książkę za bardzo mroczną.
Jestem usatysfakcjonowany lekturą tegoż dzieła. Wprawdzie wolę, kiedy akcja pędzi na łeb na szyję, jednakże w tej książce ta dokładność i powolność była nawet ciekawa. „Kokony” to nowość wśród thrillerów.
Podsumowując, każdy szanujący się fan thrillerów tudzież kryminałów musi sięgnąć po ten utwór.
Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu FILIA.
Tytuł: „Kokony” Tytuł oryginału: „Neuntöter” Autor: Ule Hansen Wydawnictwo: FILIA Przełożyła: Agnieszka Hofmann Korekta: MELES-DESIGN Wydanie: I Oprawa: miękka Liczba stron: 553 Data wydania: 15.03.2017 ISBN: 978-83-8075-212-2 Źródło – okładka książki.
** Wiem, że to tak naprawdę dwoje ludzi, aczkolwiek używam formy kobiecej, ponieważ imię tej wykreowanej postaci jest żeńskie. Poza tym jest mi tak wygodniej.